درباره من
چیز خاصی نیست که بگم ... من هم یک <من> هستم مثل تمام <من> های دیگه!
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
- دلنوشته های یک خیال کبود
- عاشقانه های من و عسلیم
- خانه فلفل بانو و شوهر خان
- لحظه های دوستداشتنی
- تو را من چشم در راهم
- روزنگار تقویم زندگی ما
- روزهای آبی بی پایان
- در رهگذر اندیشه ها
- تلاطم های وجودم
- عروس فصل برفی
- روزنگار خانم شین
- آن خط سوم منم
- یادداشتهای الی
- تنهایی یعنی ...
- نوشته های من
- ماه هفت شب
- آدم آدم دیگه ...
- خانهای دیگر ...
- کوچه خلوت دل
- مثل زندگی من
- نیلوفر و بودنش
- یک دنیا عشق
- وبلاگ داستان
- من و حرفهایم
- مثل هیچکس
- صورتی ملایم
- نی نی داری
- دل می نوازد
- دکتر پرتقالی
- قالب وبلاگ
- نوستالوژى
- خانه سبز
- دنیای من
- خودمونی
- این روزها
- عطر برنج
- آسمونی
- کتابناک
- آخر خط
- چالش
- ماه نو
- Cup
- رویا
ابر برجسب
ناخوشی ها اشعار مخملی تجربه ی مرگ کتاب ناگوار این روزا من و بارانم باران دوست داشتنی ها روزمرگیامنویسندگان
- بهاره 556
بایگانی
- مهر 1394 2
- فروردین 1394 1
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 1
- دی 1393 2
- آبان 1393 1
- شهریور 1393 2
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 2
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 1
- بهمن 1392 2
- دی 1392 5
- آذر 1392 4
- آبان 1392 3
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 4
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 7
- خرداد 1392 8
- اردیبهشت 1392 7
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 7
- بهمن 1391 3
- دی 1391 3
- آذر 1391 2
- آبان 1391 5
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 5
- مرداد 1391 8
- تیر 1391 12
- خرداد 1391 10
- اردیبهشت 1391 8
- فروردین 1391 4
- اسفند 1390 11
- بهمن 1390 6
- دی 1390 8
- آذر 1390 9
- آبان 1390 9
- مهر 1390 8
- شهریور 1390 8
- مرداد 1390 7
- تیر 1390 11
- خرداد 1390 10
- اردیبهشت 1390 10
- فروردین 1390 7
- اسفند 1389 7
- بهمن 1389 15
- دی 1389 11
- آذر 1389 12
- آبان 1389 14
- مهر 1389 12
- شهریور 1389 8
- مرداد 1389 10
- تیر 1389 11
- خرداد 1389 10
- اردیبهشت 1389 9
- فروردین 1389 5
- اسفند 1388 7
- بهمن 1388 13
- دی 1388 9
- آذر 1388 9
- آبان 1388 5
- مهر 1388 5
- شهریور 1388 6
- مرداد 1388 9
- تیر 1388 3
- خرداد 1388 4
- اردیبهشت 1388 5
- فروردین 1388 4
- اسفند 1387 6
- بهمن 1387 7
- دی 1387 7
- آذر 1387 10
- آبان 1387 10
- مهر 1387 9
- شهریور 1387 10
- مرداد 1387 9
- تیر 1387 11
- خرداد 1387 10
- اردیبهشت 1387 12
- فروردین 1387 4
- دی 1386 1
- آذر 1386 5
جستجو
آمار : 342387 بازدید
Powered by Blogsky
از رفتنش دلم سوخت زیاد ...
سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
پ.ن. سرم خیلی شلوغه...منو ببخشید برای یکی دو روز نمیرسم بیام پیشتون. به محض سبک شدن کارها میام دیدنتون
بهاره
شنبه 29 تیر 1387 ساعت 01:34 ب.ظ
سلام...واقعا حیف شد...خدا بیامرزدش...عجب هنرمندی بود....
سلام
از ته دلم امیدوارم خدا رحمتش کنه... بله خیلی حیف شد:(
من که هنوز باور نکردم...
برعکس تو من بیکارم! رئیس جون رفتن مرخصی تعطیلات!!!! تو هم که نمینویسی! من حوصله‌ام سر میره خوب!!!
خوش به حالت ایده جونم اینا... پس حسابی داری در غیاب رئیس جان خوش میذگرون (چشمک)
خسرو شکیبایی جزو با احساس ترین بازیگرهای ایرونی بود که خیلی خوب می تونست با مخاطبش ارتباط برقرار کنه...بازی قشنگش در خانه ی سبز بارها اشک منو در آورد...
روحش شاد و یادش گرامی...
خیلی دوستش داشتم بلوطی :( هنوز باورم نمیشه که رفته:(
خدا رحمتش کنه:(
هنوز نمیتونم باور کنم.
منم همینطور:(
سبز بودن را یادمان داد و رفت!
کار بزرگی انجام داد، نه؟
چرا خیلی کار بزرگی انجام داد:((((((( دلم نمیخواست به این زودی ها بره... هنوزم میتونست عاشق سر به هوای فیلمای عاشقونه باشه... هنوزم می تونست:(
این پستت رو اصلن ندیدم بهار جونم!
سر منم شلوغه! حس نوشتنم ندارم!
دل من که خیلی گرفت! فک نمی کردم به این زودیها بره! هنوز خیلی زود بود! خیلی زود!
۶۴ سال سنی نبود! اون بازیهای زیر پوستیش یادم نمی ره!انگاری واقعن خود نقش بود!
روحش شاد!